Problemy i rozwiązania w aplikacjach poliuretanowych

Aplikacje powłok poliuretanowych są preferowane w wielu sektorach ze względu na zalety, takie jak szybkie utwardzanie, wysoka wytrzymałość i elastyczność. Jednakże, z powodu nieprawidłowej aplikacji tych systemów lub niewłaściwego doboru materiałów, mogą wystąpić pewne problemy. Do głównych problemów należą niedociągnięcia w przygotowaniu powierzchni, niewystarczające proporcje mieszania, brak kontroli temperatury i wilgotności otoczenia. Czynniki te mogą prowadzić do tego, że powłoka poliuretanowa nie wykazuje oczekiwanej wydajności, problemów z przyczepnością i przedwczesnego zużycia. Innym ważnym problemem są pęcherzyki lub dziurki, które powstają podczas aplikacji. Tego typu defekty są częstsze zwłaszcza w przypadku aplikacji grubowarstwowych i mogą negatywnie wpływać na właściwości wodoszczelne powłoki. Przyczyną powstawania pęcherzyków jest zwykle wilgoć na powierzchni lub pęcherzyki powietrza uwięzione przez poliuretan. Dziurki mogą pojawić się, gdy nałożona warstwa poliuretanu nie jest wystarczająco gruba lub gdy małe dziurki na powierzchni nie są całkowicie zamknięte. Ponadto, zmiany koloru i brak odporności na promieniowanie UV to także problemy występujące w aplikacjach poliuretanowych. W szczególności w zastosowaniach zewnętrznych powłoki poliuretanowe narażone na promieniowanie UV mogą z czasem zmienić kolor lub stracić swoje właściwości. Dlatego bardzo ważne jest stosowanie specjalnych formulacji odpornych na promieniowanie UV i regularna konserwacja.

Sukces powłoki poliuretanowej jest wprost proporcjonalny do jej przyczepności do powierzchni. Problemy z przyczepnością wynikają zwykle z niewystarczającego przygotowania powierzchni, niewłaściwego doboru podkładu lub zanieczyszczenia powierzchni. Czysta, sucha i odpowiednio zszorstkowana powierzchnia zapewnia, że powłoka poliuretanowa mocno przylega do powierzchni. W fazie przygotowania powierzchni należy usunąć olej, brud, rdzę i inne pozostałości, a w razie potrzeby zastosować metody piaskowania lub czyszczenia chemicznego. Wybór podkładu ma również krytyczne znaczenie dla przyczepności. Należy stosować podkład kompatybilny z poliuretanem, dobrze przylegający do powierzchni i umożliwiający przyczepność poliuretanu. Ważne jest również, aby podkład był nakładany we właściwej grubości i w sposób jednolity. Aby zapobiec problemom z przyczepnością, przed aplikacją należy sprawdzić zawartość wilgoci w powierzchni i nie nakładać na wilgotne powierzchnie. Należy również wziąć pod uwagę temperaturę powierzchni i temperaturę otoczenia podczas aplikacji. Zimne powierzchnie mogą uniemożliwić wystarczające przyleganie poliuretanu. Przeprowadzając testy przyczepności, należy przed aplikacją potwierdzić przydatność powierzchni.

Powstawanie pęcherzyków i dziurek w aplikacjach poliuretanowych może nie tylko pogorszyć wygląd estetyczny, ale także zmniejszyć właściwości ochronne powłoki. Aby zapobiec powstawaniu pęcherzyków, należy upewnić się, że powierzchnia jest całkowicie sucha i stosować techniki zapobiegające powstawaniu pęcherzyków powietrza na powierzchni podczas aplikacji. Gdy stosuje się systemy poliuretanowe o wysokiej lepkości, wydostawanie się pęcherzyków powietrza na powierzchnię może być utrudnione. Dlatego można preferować systemy o niższej lepkości i szybszym utwardzaniu. Ponadto, prawidłowe ustawienie kąta pistoletu i odległości natrysku podczas aplikacji może również zmniejszyć powstawanie pęcherzyków. Aby zapobiec powstawaniu dziurek, należy upewnić się, że nałożona warstwa poliuretanu jest wystarczająco gruba. Cienkie warstwy mogą nie zakryć małych dziurek na powierzchni i mogą powodować powstawanie dziurek. Stosując aplikację wielowarstwową, można zmniejszyć ryzyko powstawania dziurek. Ważne jest, aby każda warstwa była nakładana równomiernie i w sposób jednorodny. Ponadto, w celu zmniejszenia szorstkości powierzchni, można wcześniej zastosować materiał wypełniający.

Jednym z najważniejszych problemów w zastosowaniach zewnętrznych powłok poliuretanowych jest zmiana koloru i odporność na promieniowanie UV. Powłoki poliuretanowe narażone na długotrwałe działanie promieniowania UV mogą z czasem żółknąć, blaknąć lub pękać. Dlatego do zastosowań zewnętrznych należy preferować specjalne formulacje odporne na promieniowanie UV. W celu zwiększenia odporności na promieniowanie UV do formulacji poliuretanowych dodaje się stabilizatory UV i pigmenty. Te dodatki zmniejszają szkodliwe działanie promieniowania UV na poliuretan i chronią kolor i właściwości powłoki. Możliwe jest również nałożenie warstwy wierzchniej chroniącej przed promieniowaniem UV. Ta warstwa wierzchnia chroni poliuretan przed promieniowaniem UV, wydłużając jego żywotność. W celu zapobiegania problemom ze zmianą koloru i odpornością na promieniowanie UV, ważna jest również regularna konserwacja. Czyszczenie powierzchni powłoki i okresowe nakładanie lakieru chroniącego przed promieniowaniem UV chroni wygląd i wydajność powłoki. Szczególnie na obszarach o intensywnym nasłonecznieniu bardzo ważne jest stosowanie systemów poliuretanowych odpornych na promieniowanie UV i regularna konserwacja.