Problemen en Oplossingen bij Polyurea Toepassingen

Polyurea coating toepassingen worden in veel sectoren geprefereerd vanwege de voordelen zoals snelle uitharding, hoge sterkte en flexibiliteit. Er kunnen echter enkele problemen ontstaan als deze systemen niet correct worden toegepast of als er verkeerde materialen worden geselecteerd. De belangrijkste van deze problemen zijn gebreken in de oppervlaktevoorbereiding, onvoldoende mengverhoudingen en het niet kunnen handhaven van de omgevingstemperatuur en vochtigheidscontrole. Deze factoren kunnen ertoe leiden dat de polyurea coating niet de verwachte prestaties levert, hechtingsproblemen veroorzaakt en vroegtijdige slijtage veroorzaakt. Een ander belangrijk probleem is de vorming van blaasjes of gaatjes (pinholes) tijdens de toepassing. Dergelijke defecten komen vaker voor bij dikke filmapplicaties en kunnen de waterdichtheid van de coating negatief beïnvloeden. De oorzaak van blaasjes is meestal vocht op het oppervlak of luchtbellen die worden vastgehouden door de polyurea. Gaatjes (pinholes) kunnen ontstaan als de aangebrachte polyurea laag niet dik genoeg is of als kleine gaatjes in het oppervlak niet volledig zijn afgedicht. Bovendien zijn kleurverandering en gebrek aan UV-bestendigheid ook problemen die zich voordoen bij polyurea toepassingen. Vooral bij buitentoepassingen kunnen polyurea coatings die worden blootgesteld aan UV-stralen na verloop van tijd van kleur veranderen of hun eigenschappen verliezen. Daarom is het van groot belang om speciale UV-bestendige formuleringen te gebruiken en regelmatig onderhoud uit te voeren.

Het succes van een polyurea coating is direct evenredig met de hechting aan het oppervlak. Hechtingsproblemen worden meestal veroorzaakt door onvoldoende oppervlaktevoorbereiding, de verkeerde keuze van primer of vervuiling van het oppervlak. Een schoon, droog en op de juiste manier opgeruwd oppervlak zorgt ervoor dat de polyurea coating stevig aan het oppervlak hecht. Tijdens de oppervlaktevoorbereiding moeten olie, vuil, roest en andere resten worden verwijderd en indien nodig moeten zandstralen of chemische reinigingsmethoden worden gebruikt. De keuze van de primer is ook cruciaal voor de hechting. Er moet een primer worden gebruikt die compatibel is met de polyurea, goed hecht aan het oppervlak en waar de polyurea ook aan kan hechten. Het is ook belangrijk dat de primer in de juiste dikte en op een gelijkmatige manier wordt aangebracht. Om hechtingsproblemen te voorkomen, moet het vochtgehalte van het oppervlak vóór het aanbrengen worden gecontroleerd en mag het niet op vochtige oppervlakken worden aangebracht. Daarnaast moet rekening worden gehouden met de oppervlaktetemperatuur en de omgevingstemperatuur tijdens het aanbrengen. Koude oppervlakken kunnen voorkomen dat de polyurea voldoende hecht. Door hechtingsproeven uit te voeren, moet de geschiktheid van het oppervlak vóór het aanbrengen worden bevestigd.

Blaasjes- en gaatjesvorming (pinholes) bij polyurea toepassingen kunnen niet alleen het esthetische uiterlijk aantasten, maar ook de beschermende eigenschappen van de coating verminderen. Om blaasjes te voorkomen, moet ervoor worden gezorgd dat het oppervlak volledig droog is en moeten technieken worden gebruikt die de vorming van luchtbellen op het oppervlak tijdens het aanbrengen voorkomen. Bij gebruik van polyurea systemen met een hoge viscositeit kan het moeilijker zijn voor luchtbellen om naar de oppervlakte te komen. Daarom kunnen systemen met een lagere viscositeit en een snellere uitharding de voorkeur verdienen. Bovendien kan het verminderen van de vorming van blaasjes door de hoek van het spuitpistool en de spuitafstand correct af te stellen. Om gaatjes (pinholes) te voorkomen, moet ervoor worden gezorgd dat de aangebrachte polyurea laag dik genoeg is. Dunne lagen bedekken mogelijk geen kleine gaatjes in het oppervlak en kunnen gaatjes (pinholes) veroorzaken. Het risico op gaatjesvorming (pinholes) kan worden verminderd door een meerlagige toepassing. Het is belangrijk dat elke laag gelijkmatig en homogeen wordt aangebracht. Daarnaast kan vooraf een vulmiddel worden gebruikt om de ruwheid van het oppervlak te verminderen.

Een van de belangrijkste problemen bij polyurea coatings in buitentoepassingen is kleurverandering en UV-bestendigheid. Polyurea coatings die lange tijd worden blootgesteld aan UV-stralen kunnen na verloop van tijd geel worden, vervagen of barsten. Daarom moeten speciale UV-bestendige formuleringen de voorkeur krijgen voor buitentoepassingen. Om de UV-bestendigheid te verhogen, worden UV-stabilisatoren en pigmenten aan de polyurea formuleringen toegevoegd. Deze additieven verminderen de schadelijke effecten van UV-stralen op de polyurea en behouden de kleur en eigenschappen van de coating. Het is ook mogelijk om een UV-beschermende topcoat aan te brengen. Deze topcoat beschermt de polyurea tegen UV-stralen en verlengt de levensduur. Regelmatig onderhoud is ook belangrijk om problemen met kleurverandering en UV-bestendigheid te voorkomen. Het reinigen van het coating oppervlak en het periodiek aanbrengen van een UV-beschermende coating behouden het uiterlijk en de prestaties van de coating. Vooral in gebieden met intense zonnestraling is het van groot belang om UV-bestendige polyurea systemen te gebruiken en regelmatig onderhoud uit te voeren.